معماران سازمانی معمولاً متهم اند به اینکه مستندات و مدل های مفصل و حجیم تولید می کنند که فقط درد گذاشتن در قفسه ها می خورد. هر چند در پاره ای از اوقات، تولید مدل های مفصل و جزئی به دلیل اهداف پروژه یا چرخه معماری ضروری است، اما در بسیاری از موارد هم حجم و سطح جزئیات مدل های تولیدشده بیش از حد لزوم است و همین حجم و تفصیل مدل ها مانعی برای استفاده عملی و موثر از نتایج پروژه می شود.
برای رفع این مشکل، سال هاست که مفهومی به عنوان One Page Architecture مطرح شده که می توان آن را به «معماری تک برگی» ترجمه کرد. منظور از معماری تک برگی، یک مدل کلان از معماری (معمولاً مطلوب) است که به سادگی و در نهایت ایجاز، کلیات معماری طراحی شده را به مخاطب (معمولاً مدیران و معماران ارشد سازمان) منتقل می کند. این معماری تک برگی را می توان مانند پوستری در معرض دید مدیران نصب کرد و به صورت روزمره از آن برای یادآوری مؤلفه ها و ارتباطات هدف معماری مطلوب یا نواقص و کاستی های معماری موجود استفاده کرد.
بعضی از نماهایی که به طور معمول می توان از آن ها به عنوان معماری تک برگی استفاده کرد، عبارتند از:

  - نقشه قابلیت های کسب و کار (Business Capabilities Map) یا نقشه های حرارتی استخراج شده براساس آن (Heat Map)
  -   مدل زنجیره ارزش سازمان
  -   مدل سلسله مراتبی فرآیندها (PHD)
  -   نمای چشم انداز کاربردها (Application Landscape)
  -   نمای رفتار کاربردها (Application Behavior)
  -   نمای لایه بندی سرویس ها (Layered View)
  -   ...

البته هر کدام از این نماها عناصر و روابط مختلفی را نمایش می دهند و انتخاب نمای مناسب بستگی به اهداف ذی نفعان از اجرای معماری دارد و علاوه بر نماهای استانداردی که ذکر شد، بعضی اوقات از نماهای ابتکاری که ارتباط دو یا چند عنصر معماری را نمایش می دهد، استفاده می شود. نکته مهم در انتخاب و تولید نماها برای معماری تک برگی این است که از ذکر جزئیات زیاد خودداری شود.

مطالعه بیشتر